...and back to life.

Όχι, δεν χάλασε το RSS σας, όντως υπάρχει νέο post.

Απο το Myspace λοιπόν, ξανά εδώ, μετά από την απαιτούμενη περίοδο ωρίμανσης.. πλάκα κάνουμε, αν ωριμάσουμε και εμείς, πάει.

Απλά, το MS κάπου μπήκε στα ανεπιθύματα (απλά κρυβόμουν απο τον αρχισυντάκτη μου για να μη λέμε και μαλακίες), ακολούθησε και η καθιέρωση του Facebook ως το uber social networking site (και η μετέπειτα μετατροπή του σε παιδική χαρά χαζών apps και χρηστών τους) και κάπου χάσαμε επαφή με το άθλημα.

Οπότε, πάρτε τα pop corn σας, καθίστε, και ίσως να δείτε και update.

Έ, αλλιώς, θα έχετε απολαύσει pop corn, οπότε no harm, no foul...

moving...

..μετά από μια σχετικά παρατεταμένη απραξία εδώ, αποφάσισα να μετακινήσω το blog μου στο Myspace, γράφοντας πλέον στα αγγλικά.. Τι κάνω για σένα ρε Δημήτρη :Ρ

Anyway, για όσους (και τους 2) το παρακολουθούσαν, το νέο blog βρίσκεται στο http://blog.myspace.com/fixxxer667...

Υπόσχομαι οτί θα κάνω πιο συχνά updates εκεί.. και αν κάνα post κάτσει μόνο στα ελληνικά, θα το ρίχνω εδώ..

DevArt updated...

...και βρίσκεται εδώ...

(Για όσους βαριούνται να κοιτάνε δεξιά στην μπάρα :Ρ)

"Θάλαττα, θάλαττα!"

"Λατρεύω την Θάλασσα. Μεγαλοπρεπής, σαγηνευτική.. σε τραβάει με την ομορφιά της, αλλά όσο πιο βαθιά πας, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται, αλλα με αντάλλαγμα άπίστευτο θέαμα και πλούτο..

Σαν έναν σωστό (κατ'εμέ μάλλον) άνθρωπο. Ευχάριστος και όμορφος στα ρηχά, αλλά να αποτελεί πρόκληση και ρίσκο το να πας στα βαθιά και να τον γνωρίσεις καλύτερα, σε όλο του το μεγαλείο, με τα καλά του και τα κακά του.

Αν όλοι οι άνθρωποι άξιζαν το ρίσκο αυτό, και αν περισσότεροι το έπαιρναν και δεν αρκούνταν στο να πλατσουρίζουν στα ρηχά των άλλων, ίσως να είχαμε έναν καλύτερο κόσμο.."

Γραμμένα στο μικρό μου Moleskine ένα καλοκαίρι.. πότε θα έρθει το επόμενο;

End of Chapter...

Το παρακάτω ανέβηκε πρίν κάνα μισάωρο στο DevArt μου, απλά το παραθέτω και εδώ, καθώς ισώς και ανήκει περισσότερο στο blog..

The curtain is closed..

I find it rather amusing that I now see some of my deviations with such a different eye..

Anyway, I can blame MPD, my meds, menstruation... actually I'd wish, that'd give me a good excuse to go haywire once/month, but nooo, only the ladies get to have excuses for freaking out.

I had a point somewhere I think... got it again. Yeah, no matter who or what I blame, the fact that some of my work now sucks more than Uwe Ball's directing ability (well, almost...) remains. And oh, Ball *does* suck hard.

But I'm digressing again.

Anyway, I came to realize that inspiration need not come from hate, sorrow, tears and blood, and so on and so forth with the endless stream of Cliche Angst Puppyness. I also remembered that I was 17-18 when I wrote most of the stuff. (Shit, had to actually *checK* that. Felt longer, it did.)

Two years may not be long, but these two years have changed a lot. Specially me.

And since a week ago I wrote and posted something so similar to these older bundles of words that would be me two years ago, but not now, I realized something.

I must change again. Just like I did back then. Unknowing and apprehensive about the end result, but ever optimistic. Just like some of my texts, which ridden with cliches as they may sometimes be, speak the truth.. my truth.

Hey, if they were made into cliches, they must have been quite popular for something as personal as "your very own truth" in the first place, right? ;)

And based on that truth, I'll now go and change and prepare for the next act, the next chapter.. I may be nearly one month late, but this is my show, and just like a beloved song says, it must go on.

And it will go on, because the songs we like always speak the truth that we want and need to hear.

The crowd is waiting. Let the curtain finaly rise again.

This fire...

Έξω έχει 7 C, το σπίτι σύμφωνα με τον θερμοστάτη βρίσκεται στους 22 βαθμούς, και εγώ είμαι στους 39, διεκδικώντας την δεύτερη θέση μετά το PC μου..

Είπαμε, hot stuff, αλλά έχουμε ξεφύγει εδώ, σε λίγο we're gonna burn this city...

5 ώρες net, 17 σελίδες proofed, 2 DevArt submissions, 1 cd review, 1 τσάι, μισό λίτρο γαλλικός, 105 τραγούδια στην playlist, 2 depon, 2 duraprox, 1 Accuran, τα φάρμακα είναι φίλοι μας και οι αρι8μοί κολλητοί μας.

Για κάποιο λόγο, το winamp δεν μου δείχνει τον αριθμό των φορών που άκουσα το παρακάτω κομματάκι... Oh well, ίσως είναι καλύτερα έτσι.

Έχει πλάκα πάντως όταν έχεις πυρετό, ρίγη, κάθε ένδειξη να πας να ξαπλώσεις και καμία όρεξη να κάνεις κάτι, αλλά στο τέλος κάνεις παραπάνω δουλειές απ'ότι όταν ήσουν καλά, μόνο και μόνο για να ξεχαστείς...

Χεχ.

Δεν χρειάζεται να είσαι άρρωστος για να κάνεις κάτι "μόνο και μόνο για να ξεχαστείς" όμως, έ?

Ναι. I'll go dwell on that for a while.

FiX

Amour, like Love, wie Liebe, όπως Έρωτας.

Rammstein - Amour

Die Liebe ist ein wildes Tier
Sie atmet dich sie sucht nach dir
Nistet auf gebrochenen Herzen
Geht auf Jagd bei Kuss und Kerzen
Saugt sich fest an deinen Lippen
Gräbt sich Gänge durch die Rippen
Lässt sich fallen weich wie Schnee
Erst wird es heiß dann kalt am Ende tut es weh

Amour Amour
Alle wollen nur dich zähmen
Amour Amour am Ende
gefangen zwischen deinen Zähnen

Die Liebe ist ein wildes Tier
Sie beißt und kratzt und tritt nach mir
Hält mich mit tausend Armen fest
Zerrt mich in ihr Liebesnest
Frißt mich auf mit Haut und Haar
und würgt mich wieder aus nach Tag und Jahr
Läßt sich fallen weich wie Schnee
Erst wird es heiß dann kalt am Ende tut es weh

Amour Amour
Alle wollen nur dich zähmen
Amour Amour am Ende
gefangen zwischen deinen Zähnen

Die Liebe ist ein wildes Tier
In die Falle gehst du ihr
In die Augen starrt sie dir
Verzaubert wenn ihr Blick dich trifft

Bitte bitte gib mir Gift

(Lyrics ©2004 Rammstein, από το άψογο "Reise Reise", Αγγλική μετάφραση εδώ.)

Untitled.

Ζέστη. Μια δυνατή φωτιά λάμπει για μια στιγμή, και μετά σβήνει..

..αλλά η φλόγα της έχει πια μεταδοθεί..

Εισπνοή… όχι. Πολύ βαθειά, πολύ απότομη. Βήχεις, δακρύζεις, πασχίζεις για οξυγόνο, ενώ το σώμα σου χτυπάει το μυαλό με πόνο.

Εκπνοή.

Εισπνοή. Πιο ήρεμα, το οξυγόνο είναι χρήσιμο..

Εκπνοή.. χρήσιμο όσο και ο καπνός.

Καλό, κακό, φως, σκοτάδι, χαρά, λύπη.. τα πάντα είναι χρήσιμα.

Εισπνοή… εκπνοή.

Τα πάντα παίρνουν τον ρυθμό τους, τα πάντα έρχονται σε τάξη μετά από αρκετούς κύκλους.

Η γόπα μένει στο τέλος, το τσακισμένο κουφάρι του τσιγάρου, ένα τέλος τόσο μικρό και σύντομο, μα τόσο όμοιο με κάθε άλλο..

Μέσα όμως από τις στάχτες του τσιγάρου, ξαναγεννιέσαι για λογαριασμό του σαν φοίνικας και δακρύζεις που είσαι ακόμα ζωντανός. Η φωτιά θα ξαναέρθει, το ίδιο και το τέλος.

Μα εσύ ξέρεις πως στο τέλος του τσιγάρου θα ξαναγεννηθείς, πως πρέπει να ξαναγεννηθείς. Γιατί το δικό σου τέλος δεν ήρθε ακόμα.. γιατί μέχρι να έρθει η ώρα να σβήσεις, πρέπει να καις. Έχεις τον σκοπό σου, και πρέπει να τον εκπληρώσεις.

Το οφείλεις στον κόσμο γύρω σου, το οφείλεις σε εσένα..

...κάτι με καίει..

Burn

..η πρωινή μελαγχολία που έφερε το τελευταίο θέμα του κ. Δήμου αναβαθμίστηκε μόνη της..

Καλά, όχι εντελώς μόνη της, λίγο η μουσική, λίγο κάποια πράγματα που έγιναν και μου θύμισαν οτι η ειρωνεία μερικών τυχαίων γεγονότων είναι πιο κοφτερή και απο την γλώσσα του Πιτσιρίκου..

Oh well, ίσως ένας ναργιλές με συνοδεία καφέ να φτιάξει τα πράγματα. Ή τουλάχιστον την διάθεση μου, για να τα φτιάξω επιτέλους εγώ.

Connexion Bizarre - Updated Webcast

.. Part 1 by yours truly..

Μελωδική electro και IDM, με ολίγην απο Drum N Bass...

Link για το site στα δεξιά, το Webcast είναι διαθέσιμο σαν streaming audio ή για κατέβασμα..

Just One FiX

YPY - Blue Voice (04:32)
[YPY - Hands]


Displacer - Arroyo (04:27)
[Arroyo - M-Tronic]


Nerve Filter - Beneath A Bed Of Wet Leaves (05:14)
[VA - Re-sound - Sub.session & Auricle]


Detritus - Dead Daffodils (05:04)
[Origin - Ad-Noiseam]


Empusae - Ekro-Alakin (07:55)
[Error 404:Metaphorical Loss - Hands]


5F-X - [1_(4n_3)6.67x10-11](9.81)(6.400x106)2=1.44x1024 (07:01)
[5F_55 is Reflected to 5F-X - Hands]


Edgey - Ill At Ease (06:19)
[Square Form Annihilations - Hands]


Beefcake - Y003-b1 (05:44)
[Y727 - Hymen]


Mara's Torment- Invitations And Seductions (05:56)
[Sub.Session_Duo.Tone - Sub.session]



Απολαύστε, σχόλια και ερωτήσεις πάντα ευπρόσδεκτα...

Ο καιρός γαρ εγγύς (για ένα καλύτερο κόσμο :) )

The Internet of all things

Κόψτην την πρωινή (αν σε χαλάει...).

Μια και σηκώθηκα από τις 9 τα άγρια χαράματα, είπα να χαζέψω λίγο blogs, λίγο mails, λίγο βρε αδερφέ.. Και ενώ χάζευα, παρασύρθηκα πάλι και άρχισα να διαβάζω... Το blog του κύριου Δήμου (link στα δεξιά..) μάζεψε πάλι γερό αριθμό σχολίων, αλλά όπως είπε κάποιος, που τα 200 σχόλια χθές, και που τα 530+ του προηγούμενου θέματος…

Και ποιο είναι ένα από τα 2 θέματα που πάντα πουλάνε; Ναι, το Sex.

Έ, διάβασε, διάβασε, θυμήθηκα κάτι που είχα γράψει στο πολυαγαπημένο μου ημερολόγιο…

Είχε πολύ πλάκα τις προάλλες να χαζεύω Ε. και Α. να παίζουν, προσποιούμενοι πως είναι απλά ένα παιχνίδι, ενώ είναι το παιχνίδι. Αλληλεπίδραση ανθρώπων για την αναπαραγωγή ανθρώπων, hard-wired στο μυαλό μας το φλέρτ. Αλλιώτικο, όπως και οτιδήποτε άλλο, από άτομο σε άτομο, μα πάντα εκεί.

Τι κάνει το μυαλό για ένα fix σεροτονίνης κλπ., ε; «Έρωτας», ένα serotonin high και το sex το τέλειο trip.

Σιχαίνομαι τα ναρκωτικά επειδή επιδρούν στην αντίληψη σου, και όσο να’ναι πιστεύω πως απλά πρέπει να τον αντιμετωπίζεις όπως ακριβώς είναι, με τα σκατά του και τα καλά του, αντί να τον ωραιοποιείς με τρικ ή απλά να ξεφεύγεις.

Αλλά σύμφωνα με τον προηγούμενο ορισμό, τι είναι ο έρωτας αν όχι ναρκωτικό; Έστω και αν είναι το Perfect Drug του Reznor…

Δεν είναι απλά ότι το νινί σέρνει καράβι, όπως επέμεναν μερικοί, απλά το θέμα είναι πάντα επίκαιρο, ενδιαφέρει/αφορά όλους ανεξαιρέτως, και σηκώνει και τεράστια ανάλυση, για όσους/ες είναι της υπερβολικής ανάλυσης… και απ’ότι φαίνεται συχνάζω πολύ γύρω από τέτοια άτομα ;)

Πάει 10 και μισή, πρέπει να την κόψω την πρωινή τσάρκα αν θέλω να περάσω μάθημα.. Αλλά έλα που αυτά είναι τα μόνα παράθυρα μου στον κόσμο πέρα απο την όμορφη μου πόλη...

Πόλεμος και Ειρήνη (και τα πιο άσχημα..)

“Blow up a tank, shoot a police station..”

Enduser – Dub Plate 12

Περίεργο να τραγουδάω τέτοιους στίχου εγώ ο τελειωμένος ανθρωπιστής / ειρηνιστής, ε; Αλλά ίσως και όχι…

Είχαμε μια συζήτηση με ένα συμφοιτητή την προηγούμενη εβδομάδα. US – υπόλοιπος κόσμος, Ισραήλ – Παλαιστίνη, κλπ., κλπ.. Εκείνος επέμενε ότι δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει λογική σε τέτοιες καταστάσεις, καθώς πόλεμος είναι ουσιαστικά, όλοι έχουν λόγους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν..

Όλοι έχουμε ίσο δικαίωμα στον θάνατο, σωστά;

Λάθος.. Τουλάχιστον κατά την (όχι και τόσο ταπεινή) γνώμη μου.. Πόλεμος είναι αυτό που γίνεται μεταξύ δυο στρατών, οι οποίοι εκπαιδεύθηκαν για αυτό και υπάρχουν για αυτό. Οι παραπάνω καταστάσεις είναι μια κακή βεντέτα, μια λάθος εκδίκηση (με συμφέροντα ή χωρίς), απλή δολοφονία.

Και χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς θυσίες, χωρίς λογική, δεν μπορεί να έρθει λύση. (εκτός βέβαια της δοκιμασμένης και αποτελεσματικής γενοκτονίας, αλλά αυτά είναι επιχειρήματα της άλλης πλευράς..)

Ναι, προφανώς και μιλάω εκ του ασφαλούς, από το γραφείο και το PC μου όπου δεν κινδυνεύω να γίνω ο αποδέκτης μιας ριπής πολυβόλου που ξεστράτισε, ή να ανατιναχτεί η στάση μου ενώ περιμένω το αστικό.

Αλλά ξέρω πως αν αποφάσιζα να σκοτώσω κόσμο, δεν θα το έκανα για να πάω σε κάποιον παράδεισο ή για την τιμή της χώρας μου, αλλά για να πάρω μαζί μου στην κόλαση όσο πιο πολλούς μπορώ, πριν αυτοί αναγκάσουν και άλλους δικούς μου να εκδικηθούν. Όχι αθώους, όχι παιδιά, όχι γυναίκες, όχι άντρες που δεν φταίνε σε τίποτα. Μόνο όσους έχουν σκοπό να σκοτώσουν, γιατί αυτοί, σαν και μένα, έχουν λόγο να σκοτωθούν.

Το μεγαλύτερο έγκλημα των ΗΠΑ, των Άγγλων, των Παλαιστινίων, των Ισραηλινών, των τρομοκρατών ανεξαρτήτως προελεύσεως, δεν είναι τα χιλιάδες άτομα που σκότωσαν, αλλά τα εκατομμύρια άτομα που έχουν κάνει πρόθυμα να σκοτώσουν..

FiX

Intro (Γιατί μια καλή αρχή είναι το ήμισυ του παντός)

Μια φορά και έναν καιρό...

Μπά. Πάμε ξανά.

Σε έναν μακρινό γαλαξία... καλά θα ήταν, αλλα όχι.

Ο γαλαξίας είναι ο δικός μας, ο πλανήτης επίσης, και όλα (εδώ μέσα τουλάχιστον) ξεκινάνε στο 21ου αιώνα ευρωπαϊκό αντίστοιχο του μικρού γαλατικού χωριού, την Ελλάδα μας..

Το παρακάτω είναι abridged port απο greeklish ενός post στο rpgnet.gr, αλλά πιστεύω οτι θα κάνει την δουλειά του...

Γειά σας. Είμαι ο Γιώργος και είμαι αλκ.. ούπς, λάθος ομάδα. Eίμαι κολλημένος generic geek, και οπαδός της ηλεκτρονικής μουσικής..

Μου αρέσει το "Fight Club", το "Trainspotting", το "Requiem For A Dream", το "Ο Χαμένος τα παίρνει όλα", καθώς και κάθε άλλη κουλτούρα ταινία/μελέτη πάνω στην εξαθλίωση και την αλλοτρίωση που προκαλούν οι απάνθρωπες συνθήκες ζωής των κατοίκων των πιο αναπτυγμένων χωρών του δυτικού κόσμου.

Καθώς όπως όλοι ξέρουμε, τα υπαρξιακά αποτελούν σαφώς μεγαλύτερο πρόβλημα απο το φαϊ και την στέγη.

Έχω τα άπαντα του Wilde γιατί είμαι προοδευτικός (αλλά όχι gay), τα άπαντα του Poe γιατί είμαι σκοτεινός (αλλά όχι μίζερος), του Eco γιατί είμαι σκεπτόμενος, την μισή υπαρκτή λογοτεχνία τρόμου και Επ. φαντασίας γιατί αντί να βγαίνω έξω από το σπίτι μικρός διάβαζα Blyton, Σίνου και "Ανατριχίλες", και όλα αυτα δίπλα σε μερικά σύγχρονα Best Seller όπως τον Άρχοντα (και να αφρίσουν οι του Tolkien, αν δεν ήταν ο Peter θα τους έλεγα..), και ότι έβγαλε φέτος ο Coelho, να βλέπει κανείς και κάνα γνωστό βιβλίο αν κοιτάει την βιβλιοθήκη μου..

(Για τα κόμικ δεν το συζητάμε, περιμένω να σταματήσουν οι αντιδράσεις "ααα, Μικυ Μάους?" πρωτού βγάλω τις Βαβέλ, τα 9 και τα αλμπουμάκια απο το ντουλάπι, για το καλό το δικό μου και των άλλων...)

Ακούω Powernoise, IDM, Glitch, και άλλα ψαγμένα είδη ηλεκτρονικής και industrial μουσικής, οπότε δεν κινδυνεύω να χαρακτηριστεί οποιοδήποτε απο τα ακούσματα μου "ξεπουλημένο". Χαίρομαι με κάθε συλλεκτικό limited βινύλιο των 100 αντιτύπων που αγοράζω, ακόμα και αν ξέρω πως ούτε τα 50 δεν θα πουληθούν παγκοσμίως πριν πεθάνει απο φυσικά ή μη αίτια ο καλλιτέχνης.

Βέβαια, με αυτά που ακούω, οι περισσότεροι νομίζουν οτί απλά χάλασε το discman ή το hi-fi μου και δεν έχω λεφτά για την επισκευή, οπότε δεν ασχολούνται.

(Που ίσως να έχουν και σε αυτό δίκιο.)

Παίζω video games απο την εποχή των 8-bit, παρόλο που δεν πήγαινα καν σχολείο τότε. Προτιμώ φυσικά το gameplay των παλιών παιχνιδίων και το αναφέρω όσο συχνά μπορώ, αλλα κλαίγομαι και για τα 0.3 λιγότερα FPS που βγάζει η χτεσινή κάρτα γραφικών μου στο Quake 4 απο την καινούρια που βγήκε σήμερα..

Με τους φίλους μου μιλάμε για παιδικά που βλέπαμε μικροί, και για όλα τα παλιά κλασσικά παιχνίδια, ώσπου συνήθως φτάνω να μιλάω μόνο εγώ και το κόβουμε. Κάθε φορά φυσικά αναφέρουμε τα ίδια παιδικά και παιχνίδια, αλλά δεν μας πειράζει γιατί ήταν πόρωση τότε, όχι σαν τα σημερινά παιδικά (που επί το πλείστον βλέπουμε πάλι, απλά κρυφά).

Γράφω reviews και newsposts σε 2-3 ανεξάρτητα (φυσικά) webzines και περιμένω να αναγνωριστεί το ταλέντο μου απο κάποιον, γιατί σιγά μην κυνηγάω εγώ κόσμο με δείγματα γραφής κλπ., με τέτοιο μυαλό και ταλέντο.

Είμαι πικρόχολος και κυνικός, αλλά το παρουσιάζω ως κοινή λογική και ρεαλισμό, οπότε έχω δίκιο. Οι άλλοι συχνά δεν καταλαβαίνουν αν τους πω καμιά κακία, και αν καταλάβουν, λίγοι μπορούν να απαντήσουν.. Τότε απλά το γυρνάω στις καφρίλες, γιατί ως ανώτερο όν πρέπει να διευκολύνω την επικοινωνία.

Φοράω ρούχα χρώματος σκούρου ανοιχτού, σε όλο το φάσμα απο το μολυβί ως το μαύρο, συχνά σε συνδυασμό με κάποιο επιληπτικά φωτεινό UV Reactive/ Nightglow μακρυμάνικο, κάτω απο μαύρο μπλουζάκι φυσικά, γιατί δεν είμαστε trendy. Απο τα πρωτοβρόχια μέχρι τα πρώτα μπάνια φοράω ένα 10-κιλο μακρύ μαύρο παλτό, γιατί ανεμίζει υπέροχα, τα παλτά είναι τελείως cyberpunk και το φορούσα και πριν το Matrix, οπότε την λέω σε όλους. Το παραπάνω φυσικά συνδυάζεται με 5-κιλη μπότα Caterpillar γιατί έχει το σταθερό πάτημα ενός τάνκ και ακούγεται εξίσου ωραία.

Φυσικά, αναγνωρίζω την μοναδικότητα του κάθε ατόμου, αλλά εγώ είμαι πιο μοναδικός απο εσένα. Γουστάρω όσα γουστάρω ειλικρινά και όχι επειδή αρέσουν σε άλλους, όχι βέβαια πως υπάρχουν και αρκετοί με τα ίδια γούστα ωστέ να ασκήσουν ψυχολογική πίεση. Ό,τι γουστάρουν οι πολλοί εξάλλου είναι βλακεία, καθώς αυτοί είναι πρόβατα και trendies, αλλά σέβομαι το δικαίωμα τους να έχουν λάθος άποψη.

Αυτό είναι πάνω κάτω το κειμενάκι, make of it what you will..